خلوص مواد اولیه همیشه نقش مهمی در تولید محصولات با کیفیت ایفا کرده است. این مسئله مخصوصاً در صنایع پترو شیمی و پلاستیک سازی اهمیت دو چندان پیدا می‌کند، چون کوچک‌ترین ناخالصی می تواند خواص فیزیکی و شیمیایی محصول نهایی را تحت تاثیر قرار دهد. در واقع وقتی مواد اولیه دارای درصد خلوص بالاتری باشند، فرایندهای تولید ساده‌تر، موفق‌تر و قابل پیش‌بینی‌تر خواهد بود.
یکی از مهم‌ترین جنبه‌های خلوص مواد اولیه جلوگیری از واکنش‌های ناخواسته شیمیایی است. وجود ناخالصی‌ها ممکن است باعث شود که واکنش‌های اضافی یا غیر قابل کنترل در حین تولید رخ دهد و یا حتی خواص نهایی محصول تغییر کند. به‌عنوان مثال، اگر در تولید پلیمرها ناخالصی‌هایی مثل فلزات سنگین یا باقی‌مانده کاتالیست وجود داشته باشد، ممکن است محصول نهایی رنگ نامطلوب یا شکنندگی بیشتری پیدا کند و حتی دوام و مقاومت حرارتی آن کاهش یابد.
صنایع بزرگ به خاطر اهمیت این موضوع روی تجهیزات مدرن جداسازی و خالص‌سازی مواد سرمایه‌گذاری می‌کنند و معمولاً از آنالیزهای دقیق برای سنجش خلوص مواد بهره می‌گیرند. در خط تولید پلاستیک، خلوص مونومرها، کاتالیست‌ها و مواد افزودنی اهمیت ویژه‌ای دارد و حتی مقدار جزئی ناخالصی می‌تواند عملکرد دستگاه‌ها را مختل کند.
همچنین کیفیت ظاهری محصول نهایی، مثل شفافیت، رنگ‌بندی و یکنواختی آن مستقیماً به خلوص مواد اولیه وابسته است. برای مثال، در تولید ظروف شفاف پلاستیکی حتی آلودگی‌های ریز می‌توانند باعث ایجاد نقاط تیره یا خط‌های نامنظم در سطح ظرف شوند. شرکت‌های معتبر اغلب فرایند کنترل کیفیت را از ابتدا تا انتها به صورت جدی پیگیری می‌کنند تا مطمئن شوند که محصولات، خواص مورد انتظار مشتری را خواهند داشت.
یک نکته مهم دیگر، مسائل بهداشتی و ایمنی است. اگر ناخالصی‌ها شامل مواد سمی باشند، می‌توانند سلامت مصرف‌کننده را به خطر بیندازند و باعث رد شدن محصول در آزمون‌های استاندارد جهانی شوند. همین امر باعث می‌شود که بسیاری از تولیدکنندگان بزرگ، خرید مواد اولیه با خلوص تضمینی را در اولویت کار خود قرار دهند.
نتیجه‌گیری کلی این است که هرچقدر مواد اولیه خالص‌تر باشند، کیفیت محصول نهایی قابل پیش‌بینی‌تر، بالاتر و قابل اعتمادتر خواهد بود. این اصل ساده اما بسیار کلیدی است و رعایت آن، تا حد زیادی موفقیت در بازارهای داخلی و صادراتی را تضمین می‌کند
