تفاوت رزین های حرارتی و ترموپلاست ها:
رزین ها و ترموپلاست ها هر دو نوعی از مواد پلاستیکی هستند، اما تفاوتهای زیادی بین آنها وجود دارد که میتواند تأثیر گذار بر کاربردها و ویژگی های آنها باشد.
رزین های حرارتی یا رزین فنولیک، ترموپلاست ها هستند که در دماهای بالاتر از دمای نرم شدن تبدیل به طور ناقص به مواد پلاستیکی می شوند و دیگر نمی توانند به شکل اولیه خود برگردانند. این نوع مواد پلاستیکی، یکبار شکل می گیرند و دیگر قابل تغییر شکل نیستند.
از جمله مواد رزین حرارتی می توان به پلی استر، اپوکسی، فنولیک و پلی اورتان اشاره کرد. این نوع پلاستیکها معمولاً به عنوان جایگزینی برای فلزات به منظور کم کردن وزن و افزایش مقاومت در برابر شرایط محیطی مورد استفاده قرار می گیرند.
در تضاد با رزین های حرارتی، ترموپلاست ها توسط تفکیک و دگرگونی مولکولهای خود به دمای خاصی نرم می شوند و می توانند به شکل های مختلفی شکل گیری کنند. این نوع مواد پلاستیکی به دماهای پایین تر از دمای نرم شدن قابل شکلگیری و بازیابی مجدد هستند.
مواد ترموپلاست عبارتند از پلی اتیلن، پلی پروپیلن، پلیوینیل کلراید و پلیستایرن که توسط صنایع مختلف برای بسته بندی، صفحه بندی، لوازم بهداشتی و غیره استفاده میشوند. این نوع پلاستیکها از سبکترین وزن تختا بین تمامی انواع پلاستیکها هستند و به خوبی قابل بازیافت میباشند.
در نهایت، تفاوت اصلی بین رزین های حرارتی و ترموپلاست ها در ویژگیهای فیزیکی و مکانیکی آنها است که طبق انواع کاربردی که دارند مورد استفاده قرار میگیرند. به عنوان مثال، رزین های حرارتی به عنوان عایق حرارتی یا مصالح ساختمانی بکار میروند در حالی که ترموپلاست ها برای بسته بندی و تولید قطعات خودرویی و ساخت تجهیزات الکتریکی استفاده میشوند.
